Als kind was tijd niet bepaald mijn beste vriend. Wanneer ik als 2-jarige op een dag mijn mama in sneltempo door het huis zag hollen om een afspraak te halen, zei ik haar in alle ernst: “Mama, ik ben bang van de tijd.” Ik was uitzonderlijk traag in álles en ‘haast’ stond al helemaal niet in mijn woordenboek. Het liefst droomde ik weg naar mijn eigen wereld waar tijd niet bestond. De enige bijles die ik trouwens ooit gekregen heb in de lagere school was om de klok te leren lezen. Om maar te zeggen.
© Elise Cordaro
Wanneer concentratieproblemen mijn traagheid alleen maar in de hand werkten en mijn schooltijd enorm zwaar maakten heb ik na jaren van aanmodderen en trial-and-error, het tij kunnen doen keren. Ik maakte van tijd mijn partner in crime om mijn studies door te spartelen en trok dit ook door op andere vlakken, bijvoorbeeld in mijn ochtendroutine of wanneer ik ergens op tijd moest komen. Door middel van planningen ging ik tijd concretiseren en visualiseren. Meestal lineair en tot op de minuut, heel gedetailleerd, compleet en voorzien van de nodige marges voor dat wegdromen (ken jezelf).
Maar om bij de les te blijven en mijn planningen te volgen, moet ik mij constant heel bewust zijn van tijd. Ik moet dus te allen tijde een klok voor mijn neus hebben staan. In mijn badkamer heb ik er bijvoorbeeld geen, met douchebeurten van wel drie kwartier tot gevolg. Omdat ik daar zodanig in gedachten verzonken raak, moet ik mij vaak behelpen met een keukenwekker om op tijd terug te keren naar de planeet aarde. Soms pijnlijk, want in mijn hoofd is het vaak gezelliger vertoeven. Maar wel nodig, want de tijd tikt onverbiddelijk door.
5 Opmerkingen
Tijd is bedacht door de mens.. het is hoe je die zelf beleefd of indeelt. Is een van mijn gevierde uitspraken. Ik zou het liefst willen leven zonder klok, want het is iets wat ik gewoon niet snap.. iets wat 5 minuten moet duren voelt 1 uur en iets wat heel kort is voelt te snel.. dus ik gebruik de klok om te zien hoelang iets (nog) duurt.. maar ik gebruik hem niet voor planningen want dan raak ik te snel uit mijn ritme.. dus daar staan juist geen tijden bij.. dus dat is altijd flexibel.. ik zou er gek van worden als ik alles op tijd moest doen (in mijn logica kan dat niet, want je bent altijd te vroeg of te laat).
Wel, op een of andere manier is dit wel herkenbaar voor mij. Alleen is het bij het tegenovergestelde. Ik ken geen rust, enkel haast.
Mijn beeld van ”tijd” is incorrect. Ik denk altijd dat ik te weinig tijd heb en wil veel te veel doen op die tijd.
Ik heb een schema of hulp van anderen nodig om te beseffen dat er meer tijd is dan ik denk, om een haalbare planning te maken.
Ik moet verplicht ”rust” inplannen….
Die momenten kan ik vreemd genoeg ook hebben. Vooral op het werk. Ik kan soms uren aan een stuk als een gek doorwerken en pas daarna voel ik hoe uitgeput ik ben. Op tijd en stond een pauze inbouwen is inderdaad belangrijk.
Ik raak de tijd kwijt als ik gefrustreerd ben.. omdat bijvoorbeeld iets niet lukt dan kan ik net zo lang door gaan tot het wel lukt (voor het hoofd). Ik heb alleen haast als ik de tijd vergeten ben en ergens op tijd moet zijn.. van iets haastig doen krijg ik de kriebels.. zo zie je maar dat iedereen de tijd anders ervaart..
Het ‘hebben van tijd’ is inderdaad een raar concept. Soms komt het erop neer wat je jezelf gunt, maar vaak is het ook een houvast of een noodzaak zelfs.
In 2006 verbleef ik een maand in Gambia om er als vrijwilliger te werken. Op die manier kwam ik in aanraking met een andere besteding van ’tijd’, want ze hadden dat daar precies in overvloed. Het koste me 2 weken om onze Westerse filosofie errond los te laten, in eerste instantie een ware verschrikking als je punctueel bent, maar eens je eraan gewoon bent een hele verrijking.
Eens terug trachtte ik dit toe te passen op mijn persoonlijke leven, alleen om erachter te komen dat dit hier niet werkt. Toen pas besefte ik dat tijd voor iedereen anders is en dat ik hier zelf een invulling van moest gaan doen. Wat werkt er voor mij?
Deze quotes zijn (voor mij) daarom ook onlosmakelijk daarop van toepassing:
Time is an illusion. (Albert Einstein)
Even Einstein had to rely for his time on his clock. (Stanislaw Lec)