Het zijn onzekere tijden. Ook zonder corona is het leven voor mensen met autisme al onzeker en stresserend. De coronacrisis doet daar nog eens een flinke schep bovenop. In dit artikel vertel ik je hoe ik deze periode ervaar en deel ik mijn tips om ermee om te gaan.

CORONA EN THUISWERK

Ons dagelijks leven werd op korte tijd bedreigd en helemaal omgegooid. Vorige week donderdag ging ik voor de laatste keer nog naar het werk. Omdat ik toen de bui al voelde hangen, heb ik mij bijna de hele dag beziggehouden met het voorbereiden van designs die ik thuis niet kan maken en heb ik ’s avonds ook mijn planning en belangrijke notities mee naar huis genomen. De volgende dag ging ons land in milde lockdown en moesten we allemaal thuiswerken. Waar ik echter niet op had gerekend was dat onze marketingcampagnes vrijwel meteen om een heel laag pitje werden gezet, waardoor we creatief moesten omspringen met ons takenpakket. Weg werkroutine. Lastig als je autisme en ADHD hebt. Met werk in privé die bij thuiswerk ook nog eens in elkaar overvloeien, was het voor mij een lastige thuiswerkweek. Afgelopen vrijdag kregen we te horen dat we volgende week 3 dagen van de 5 technisch werkloos zullen zijn. Wat het de weken erna zal zijn weten we nog niet, dat bekijken ze week per week. De veranderingen volgen elkaar dus snel op.

MIJN TIPS VOOR THUISWERK

Voor wie nog werk heeft:

• Hou dezelfde structuur aan en werk dus tussen de uren dat je normaal op kantoor zou werken om je routine te behouden.
• Probeer dus ’s avonds op tijd te stoppen. Als je thuiswerkt kan je wel eens de neiging hebben om langer door te werken.
• Communiceer goed met je collega’s, zeker als je takenpakket verandert en je duidelijkheid nodig hebt. Wij gebruiken het chatprogramma Slack, een aanrader!
• Werk niet op bed of op de sofa, maar aan een bureau of tafel. Zo maak je beter het onderscheid tussen werk en privé.
• Behoefte aan buitenlucht? Omdat werkpauzes wat te kort zijn voor een wandeling ging ik vaak even op de vensterbank zitten voor een portie zonlicht en buitenlucht.

AUTISME EN DE SUPERMARKT IN TIJDEN VAN CORONA EN HAMSTERAARS

De hamsterwoede van sommige mensen leidt bij mij toch wel tot stress. Ik lust weinig en ben door mijn autisme ook sterk gehecht aan een heleboel specifieke voedingswaren van bepaalde merken die ik al jaar en dag koop en eet. Nu, ik weet wel dat dit first world problems zijn, maar wanneer ik leeggeplunderde winkelrekken zie en hier en daar papieren dat ook de voorraad volledig uitgeput is (bv. in de kaasrayon), dan schiet ik toch wat in de stress. Ook mijn favoriete saucisse en afbakbroodjes waar ik al járen op leef, zijn niet meer te verkrijgen. Weer een houvast die verdwijnt.

De strikte regels om boodschappen te doen waarbij ze maar een beperkt aantal mensen toelaten in de winkel vind ik zeer goed, maar brengen voor mensen met autisme ook extra stress met zich mee. Hoeveel mensen staan er buiten al in de rij? Hoe lang zal ik moeten wachten vooraleer ik binnen mag? Dat zijn die variabelen waar ik vaak over spreek.

TIPS VOOR DE SUPERMARKT MET CORONAMAATREGELEN

• Probeer verschillende dagen en tijdstippen uit om te zien wanneer er het minste volk is en wanneer de rekken het meest gevuld zijn. Zelf heb ik mij nog niet kunnen losmaken van mijn vaste vrijdag, maar ik probeer het volgende week!
• Noteer je menu aan de achterkant van je boodschappenlijstje en noteer ook minstens 2 reservemaaltijden met de ingrediënten die je daarvoor nodig hebt. Wanneer er dan in de winkel producten voor bepaalde gerechten ontbreken, kan je meteen schuiven in je menu en je inkopen aanpassen.
• Bescherm jezelf. Draag eventueel een mondmasker en handschoenen en raak je gezicht niet aan.
• Vraag aan vrienden of buren of zij ergens teveel of tekort van hebben en help elkaar. Ik doe dit met mijn beste vriendin en één van mijn bovenbuurvrouwen vroeg in de Whatsappgroep van ons appartementsgebouw bijvoorbeeld of iemand eitjes nodig had. Ze had er te veel omdat er enkel nog grote dozen waren.

© Niet nu Laura

BANG VOOR HET CORONAVIRUS

Wat mij het meest beangstigt is de corona zelf omdat ik immuungecompromitteerd ben. Ik heb een auto-immuunziekte, namelijk reumatoïde artritis. De medicatie die ik hiervoor neem houdt de extreem pijnlijke reuma-aanvallen onder controle, maar heeft als bijwerking dat ze mijn immuniteit sterk verzwakt. Ik loop dus meer risico om corona te krijgen en als ik het virus krijg is het voor mij bijzonder gevaarlijk. Zelfs van een banale verkoudheid geraak ik maar niet verlost.

Voorlopig zit ik veilig binnen, maar wat binnen enkele weken? Pas wanneer 60-70% van de bevolking het virus heeft gehad, zal het aantal nieuwe besmettingen teruglopen. Maar 70% is veel. Kan ik daaraan ontsnappen? En zelfs als ik eraan ontsnapt ben, dan kan ik het achteraf nog steeds krijgen en dat is gewoon geen optie. Het zou een tot anderhalf jaar duren vooraleer er een vaccin is Moet ik mij dan nog anderhalf jaar opsluiten? Deze vragen spoken elke dag door mijn hoofd.

TIPS VOOR MINDER CORONA-ANGST

• Volg de coronamaatregelen goed op (binnenblijven, handen wassen, social distancing, geen mensen bezoeken of ontvangen…).
• Lees alleen informatie over corona in betrouwbare bronnen zoals kwaliteitskranten en de openbare omroep. Laat je niet gek maken door fake news.
• Vind je het nieuws over corona stresserend, maar wil je wel op de hoogte blijven? Beperk je dan tot het televisiejournaal één keer per dag en lees er verder niet te veel over.
• Maak eventueel je eigen mondmasker om jezelf nog beter te beschermen wanneer je boodschappen gaat doen. Ik heb helaas niet de skills, noch het materiaal om aan te slag te gaan.

SOCIALE ISOLATIE EN (STEEDS VERANDERENDE) REGELS

Binnenblijven, social distancing, alles afgelast, samenscholingsverbod… Los van het vreselijke virus zelf vind ik de maatregelen… heerlijk. Éindelijk rust. Alle verplichtingen zijn weg, ik mag (moet zelfs) gewoon lekker thuis zitten en op straat moeten we anderhalve meter afstand van elkaar houden. I was born for this! Na amper één week voel ik al dat mijn vermoeidheid voor het eerst in zolang als mij kan herinneren afneemt. Veel meer zelfs dan wanneer ik een week verlof heb.

Mensen die na amper twee dagen hun sociaal leven al missen, zich nu al steendood vervelen of het een heuse ‘relatietest’ vinden om nu de hele tijd bij hun partner te zijn, dat begrijp ik echt niet. Ik heb ontelbare projecten om aan te beginnen waar ik voordien nooit de tijd voor had. Ik kan eindelijk boeken lezen, aan mijn blog werken, mijn badkamerkastjes reorganiseren (waar ik vorige zomer bakjes voor heb gekocht die nog altijd in de verpakking zitten)… En mijn lief en ik genieten met volle teugen van onze quality time samen. Terwijl sommige mensen bergen wc-papier kopen, hebben wij een fles wijn gekocht en houden we in de zetel onder een dekentje filmmarathons. Beter kan het leven niet worden. Ik begrijp wel dat het voor mensen met kinderen wellicht moeilijker is en dat de lege, structuurloze dagen voor mensen met autisme lastig en beangstigend kunnen zijn.

Onze baas vroeg ons tijdens het thuiswerk om een selfie te maken. Ik wou een serieuze foto nemen, maar dat was moeilijker dan gedacht!

TIPS OM DE LOCKDOWN TE OVERLEVEN

• Breng structuur in je dagen. Ga bijvoorbeeld op een vast uur slapen en sta op een vast uur op. Kies eventueel ook vaste tijdstippen voor ontbijt, lunch en avondeten. Zo heb je al een stevige kapstok. De tijdsblokken ertussen kan je taken en ontspannende activiteiten inplannen. Zo zal je na een tijdje een nieuwe routine creëren, wat voor meer rust zal zorgen.
• Maak een dagelijkse wandeling om wat beweging te hebben en je gedachten te verzetten. Dit is nog steeds toegestaan. Je kan eventueel met een vriend of vriendin afspreken om samen te gaan wandelen. Wel met anderhalve meter afstand!
• Hou contact met vrienden en familie om niet sociaal geïsoleerd te geraken en om je eventuele zorgen te ventileren. SMS, chat, mail, sociale media, Skype, telefoon… de mogelijkheden zijn legio.